ورق پلی کربنات اعمال شده در لباس فضایی

ورق پلی کربنات اعمال شده در لباس فضایی

به منظور مقابله با محیط فضای افراطی, بیشتر لباس های فضایی از لایه های پارچه ای استفاده می کنند (Neoprene, استر, غیره.) برای رسیدن به یک اثر عایق حرارتی قوی, و با یک لایه بیرونی بازتابنده پوشانده شده است (فیلم پلی استر یا پارچه سفید) تا نور خورشید را منعکس کند. بدن فضانورد گرما تولید می کند, به خصوص هنگامی که آن را به فعالیت شدید می آید. اگر گرمای تولید شده در زمان از بین ن رود, عرق تولید شده توسط فضانوردان باعث خواهد شد که کلاه ایمنی با میست آب پوشیده شود, و فضانوردان به شدت کم آب خواهند شد. هنگامی که پیاده روی فضایی در ماموریت جمینای انجام شد, فضانورد یوجین سرنان چند پوند از دست داد. کت و شلوار فضایی با استفاده از یک فن / تبادل حرارت برای منفجر کردن هوای سرد و یا یک دستگاه خنک کننده مایع برای خنک کردن دور گرمای اضافی. به عنوان مثال, طرح عطارد و جمینای برای استفاده از روش سابق, در حالی که مایع خنک کردن لباس از آپولو. این طرح تا به امروز مورد استفاده قرار گرفته است.

کلاه ایمنی کت و شلوار فضایی بیشتر از پلاستیک شفاف یا پلی کربنات با دوام ساخته شده است. بیشتر کلاه ایمنی ها دارای پوشش بازتابنده خورشید و ویزور خورشید رنگی برای کاهش نور خیره کننده هستند, درست مثل عینک آفتابی. قبل از راه رفتن در فضا, پانل جانبی داخلی کلاه ایمنی با ترکیبات ضد مه پاشیده شده است. به منظور اجازه دادن به فضانوردان برای دیدن اهداف در سایه ها, کلاه ایمنی لباس فضایی مدرن مجهز به سیستم های روشنایی.